Nocleg udało się nam zarezerwować poprzez Alicję, z zakwaterowaniem nie mieliśmy żadnych problemów podczas pobytu, wszystko zgodnie z oczekiwaniami, miło, wygodnie, w miarę chłodno w środku, czysto, przyjemnie. Pani Marina bardzo przyjazna, zamówiliśmy u niej dodatkowo transport z lotniska, więc przed północą czekała na nas z karteczką z naszym nazwiskiem. My nie mówimy wcale po włosku, więc dogadywaliśmy się częściowo po angielsku, częściowo na migi. Nie mieliśmy samochodu, więc pierwszego dnia zaproponowała nam, że możemy z dnia jechać na zakupy do pobliskiego supermarketu. Pewnie w kolejne dni też moglibyśmy się z nią zabierać ale już się sami organizowaliśmy i dawaliśmy radę. Jak już wiedzieliśmy, gdzie on się znajduje, to odległość nie stanowiła większego problemu, bo nie była duża (można też było przejechać chyba

2 przystanki autobusem) Pieczywo i ser kupowaliśmy na

rogu ulicy u „wujka” Gianniego, zgodnie z podpowiedziami

Alicji i obie rzeczy były bardzo smaczne. Z miejsca, gdzie

nocowaliśmy, było bardzo blisko na plażę i była ona bardzo

ładna, piaszczysta, w łagodnym zejściem do morza, a więc

dla dzieci w sam raz. Był też deptak, którym można było

dojść wzdłuż morza aż do Cagliari , po drodze są knajpki,

bary, jest przyjemnie, ale zbyt długiej trasy nie testowaliśmy

ze względu na dzieci bo opór był duży J Knajpki na deptaku

blisko nas otwierają się dość późno, więc skorzystać można

z nich raczej tylko wieczorem (chyba, że to jeszcze nie była

pełnia sezonu? Cagliari odwiedziliśmy 2 razy, jest dobrze

skomunikowane autobusami z naszym miasteczkiem,

problemem było tylko kupienie biletów, bo w kiosku,

w którym zwykle są akurat wtedy nie było, kierowca

w autobusie czasem ma a czasem nie ma (my akurat

trafiliśmy na takiego, który nie miał), więc po szukaniu w wielu miejscach Quartu, do których po kolei odsyłali nas mieszkańcy/sprzedawcy, których pytaliśmy o bilety, w pewnym momencie już straciłam nadzieję, że zajedziemy, gdzie planowaliśmy, ale w końcu udało się – pełen sukces (w Tabaccheira czy coś takiego, żeby już takich przepraw nie powtarzać kupiliśmy od razu 16 sztuk J; później dowiedzieliśmy się, że jakaś polska rodzina jechała autobusem bez biletów bo tak jak my mieli problem z ich dostaniem i akurat napatoczyła się kontrola, która ich puściła bez żadnego mandatu – po prostu opowiedzieli, że nigdzie nie mogli ich dostać, kierowca zaś poświadczył, że próbowali od niego je kupić…). Miasto bardzo ładne, warte zobaczenia, jedliśmy i dobre lody i pyszna pizzę i kanapki z wozu Baffo, dzieciom bardzo podobało się wesołe miasteczko, nam pozostałości rzymskiego amfiteatru i malownicze uliczki, widok z Castello i na Castello.

Mieliśmy tego farta, że Alicja i Krzyś byli wtedy naszymi sąsiadami, więc mogliśmy liczyć na ich pomoc i towarzystwo. Skorzystaliśmy z atrakcji, które polecali: byliśmy na rejsie stateczkiem Roberto - też polecamy, serwowane jedzonko pyszne (owoce morza, makaron, owoce, jakieś słodkości, nawet limoncello dla smaku), widoki piękne, woda bajeczna, towarzystwo super, plaże cudne. Na rejs Alicja z Krzysztofem nas podrzucili samochodem z dobroci serca, bo jeszcze wtedy nie ogarnęliśmy się z autobusami (było to zaraz na początku pobytu). Byliśmy również na wycieczce do Villasimius i na okoliczne plaże – też polecamy, miasteczko bardzo malownicze a plaże idealne. Byliśmy na kolacji rybnej u Lucio i Simonetty – też możemy polecić jako pewny punkt programu każdej wycieczki (dzieci wprawdzie nie zjadły prawie nic, ale to dlatego, że nie miały czasu… towarzystwo innych dzieci i niezapomnianego przez nich do tej pory psa Batmana nie pozwoliło… My na pewno głodni nie wyszliśmy plus jeszcze rozweseleni winem, mirtu, limoncello i towarzystwem). Było naprawdę przyjemnie. Z przewodnika Alicji korzystaliśmy, bardzo się przydawał. No i cóż, tęskno teraz za tym wszystkim. Ja wyjeżdżałam z niedosytem, bo tyle jeszcze miejsc, które chciałam odwiedzić, ale to zostawimy sobie na  - mam nadzieję – następny (-e) raz (-y).